نسوزهای اتصال اسپینلی از نظر شیمیائی و حرارتی نسبت به پیوند سیلیکاتی قویتر و از نظر انعطافپذیری از نوع پیوند مستقیم بهتر میباشند، از آنجائی که مقدار سیلیس و سیلیکاتها ناچیز میباشند، حمله مذاب کلینکر حاوی کلسیم کمتر بوده و چون از نظر حرارتی فاز بین دانهای از سطح به درون آجر ناچیز است. از نظر حرارتی نیز استحکام گرم و مقاومت در مقابل شوک حرارتی آن تقریباً مشابه نسوزهای پیوند مستقیم است.